Rats

Het breekt

de klanken ontsnapt aan mijn lippen

vliegen langzaam kapot op je schild

hardnekkig knip je de draad die verbindt

door in het midden

wat weet ik meer 

dan dat hier voor het einde 

de weg splitst

links, de rede

rechts, de trots

Een spiegel voor de zon

hoe je naar me kijkt 

is een mysterie

verleiding is een woord dat brandt 

op een avond als deze

ik aarzel niet om je ritme te volgen

wij passen als een puzzel in elkaar

wanneer de waarheid je ontglipt 

voel ik de grond onder me wegzakken

jij het verzinsel van mijn dromen

bent de illusie die mijn lach breekt

zonder hoop zijn mijn ogen

nog slechts een spiegel voor de zon