Waarheen

is dit de wachttijd
van de ratrace
omdat ik de tijd
vraag te bevriezen

nu, maar niet meteen
een mantra
opdat de adem stokt
van een lijf dat weigert
te bewegen

hier sta ik dan
te verlamd door angst
om een stap vooruit
te nemen

Send me on my way

Rats

Het breekt

de klanken ontsnapt aan mijn lippen

vliegen langzaam kapot op je schild

hardnekkig knip je de draad die verbindt

door in het midden

wat weet ik meer 

dan dat hier voor het einde 

de weg splitst

links, de rede

rechts, de trots

Een spiegel voor de zon

hoe je naar me kijkt 

is een mysterie

verleiding is een woord dat brandt 

op een avond als deze

ik aarzel niet om je ritme te volgen

wij passen als een puzzel in elkaar

wanneer de waarheid je ontglipt 

voel ik de grond onder me wegzakken

jij het verzinsel van mijn dromen

bent de illusie die mijn lach breekt

zonder hoop zijn mijn ogen

nog slechts een spiegel voor de zon

If happy ever after did exist

Alles gaat voorbij

daar valt hij dan
ontworteld neer
de reus uit mijn jeugd

hier leerde ik
hoe mensen groeien
as een blad en buigen als een tak
hoe we elk jaar meer ringen dragen

terwijl je armen in het water rusten
streel ik de bast
die de last niet kon houden

ik draag je vruchten
op me als een halssnoer
heel dicht, heel lang
bij mij

Don't see black or white, but see things more in grey

het oordeel

een oordeel ontglipt en richt zich

op een deel van het geheel

ik word opgejaagd wild zonder keurmerk

in het weiland van controle

onder druk krijg ik mijn woorden niet op papier

als je me vraagt om te zwijgen

leg ik me langzaam erbij neer

en vergeet ik hoe het voelt te dromen

je kijkt me aan met een blik die ik niet ken

de zaken die ik niet begrijp

doen me mijn naam verliezen

zodat ik niet weet wie ik ben

Alles of niets

In zowel spel 

als liefde

verlies ik mezelf 

omdat ik

niet beter weet

dan me te geven

schaakmat, 

de koningin 

gaat neer

op de stenen

het is zwart - wit

voorbij de grijze zone

kies je alles of niets?

het antwoord is logisch

De meeuw

al dat rest in schaamteloos schuim

is uiteengedreven

wrakhout en wier, eens als tong

en lippen verstrengeld spoelen aan

een enkele meeuw slaat zijn vleugels uit

krijst naar de wereld onder zich,

flauw weergalmt zijn echo

in het geruis van de stroom

A will finds a way.